2000’LERİ GEÇERKEN

2000’LERİ GEÇERKEN

 Ülkemizde, engelliler üzerine 2002 yılında Özürlüler İdaresi Başkanlığı tarafından Türkiye İstatistik Kurumuna yaptırılmış olan “Türkiye Özürlüler Araştırması” sonuçlarına göre 6.7 milyonu psikiyatrik ve kronik hastalıklar olmak üzere 8.5 milyondan fazla özürlü bulunuyor. Bunun da yüzde yirmi altısını 19 yaş ve altı çocuklarla ergenler oluşturuyor.

   Özürlüler; özür durumları konusunda aldıkları destek araştırıldığında sonuçlar karamsarlık yaratıyor. Özürlülerin yüzde doksan dokuzu özür durumları ile ilgili mesleki eğitim, aile rehberliği ve sosyal hizmet almıyor, yüzde doksan dördü rehabilitasyon hizmeti almıyor, yüzde seksen yedisi eğitim hizmeti almıyor, yüzde kırk dördü sağlık hizmeti almıyor. Bunun da başlıca nedenleri; ülkemizde özürlülere hizmet konusunda nitelikli kurumsallaşmanın ve bağlayıcı politikaların olmaması, kaynak yetersizliği ve diğer nedenler.


   Çocuklara gelindiğinde ise; 2007-2008 öğretim yılı itibarı ile ülkemizde Özel Eğitim Rehberlik Ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü’ne kayıtlı; 609 yönetici ve 4758 öğretmenin bulunduğu toplam 561 okulda 28252 özürlü öğrenci eğitim görüyor.
  
   Türkiye’de 1998 nüfus sayımı ve sonraki nüfus artışı esas alındığında 0-18 yaş grubunda üç milyonun biraz üzerinde özel eğitim gerektiren çocuk ya da ergen bulunduğu tahmin edilmektedir. Bunlardan yalnızca 30 bine yakınının eğitim görmesi gerçekten çok ciddi bir sorun.